Glitch: a fusión da arte e a tecnoloxía
Imprevistos no mundo dixital
Last updated
Imprevistos no mundo dixital
Last updated
¿Que é o Glitch? Calquera lector/a podería preguntarse que hai detrás desta singular palabra acuñada por John Glenn en 1962. Foi o primeiro astronauta en orbitar a terra e cando empregou esta terminología, referíase ao pico ou cambio de voltaxe nunha corrente eléctrica.
Na linguaxe informática, a palabra asóciase a un erro no software. Non se alude ao “bug” senón a un imprevisto ou fallo visual inesperado no seu funcionamento. O erro, en sentido artístico, é a antesala da creatividade e da experimentación porque reúne as características como a improvisación, a comunicación (análoga aos sistemas de radio e TV) xa que se trata dunha interferencia pura e directa coa contorna que se sintetiza a través do usuario co-creador que ou ben os reproduce artificialmente ou capta ditas secuencias de forma deliberada “glitcheando” o dispositivo dixital para transformalo nun arquivo estable.
A obra que creei é unha representación do Ñu de GNU mediante unha técnica de fragmentación e desprazamento de partes da imaxe orixinal, cambios de ton, doazón visual e preplicación como resultado dun entrelazado de píxeles e do código existente debaixo da imaxe dixital. Seguindo a tendencia de Takeshi Murata, John Satrom, Iman Moradi ou Rosa Menkman, por citar algúns.
En España non hai artistas que exploren ou teoricen sobre este ámbito, porque é unha arte que naceu nos laboratorios de forma autogestionada e independente. Hai máis videoartistas no territorio hispano que experimentan o glitch a modo de performance utilizando vídeo analóxico como unha reescritura ou reinterpretación que a tecnoloxía fai de si mesma.
Ej: Non signal, non bad (2007) ou Absbytes (2006) de Carlos Trilnick.
Ponse dalgún modo a tecnoloxía ao límite para lograr unha estética específica da electrónica na que os bytes fáganse visibles. Os net.artistas xogan coa realidade, alterándoa e ofrecendo novos recursos para a participación e a reflexión crítica sobre o alcance de internet en termos de comunicabilidad e lexitimidade (spam, suplantación de identidade, bots, etc e as súas ususos). Un xiro cara á metatecnoloxía e as súas profundidades, na que as accións están tecnicamente articuladas.
